بررسی تاثیر نحوه اتصال ژاکت بتنی و فولادی در بهبود ظرفیت باربری ستون های بتنی مسلح

با پیشرفت روزافزون علوم مهندسی و به تبع آن افزایش عمر مفید سازه،نیاز به بهسازی سازه های موجود بیش از پیش احساس می شود.بسیاری از اعضای سازه ای قدیمی به علت ترک خوردگی بتن، زنگ زدگی میلگردها و یا سایر عوامل و آسیب ها، نمی توانند ظرفیت باربری طراحی اولیه را برآورده نمایند.به علاوه، اجزای سازه ای بسیاری از ساختمان ها و پل های بتنی، ظرفیت باربری کافی جهت تطبیق کامل آنها با استاندارد های آیین نامه ای نوین را برآورده نمی کنند. یکی از متداول ترین روش های مقاوم سازی ستون های بتن مسلح، تکنیک غلاف بندی(ژاکتینگ)می باشد که به عنوان یکی از روش های غلاف بندی، چه در ایران و چه در سایر کشورها، کماکان به عنوان یکی از اصلی ترین روش های مقاوم سازی به شمار می رود که تاثیر مثبت ایجاد غلاف بتنی، پیرامون یک ستون بتن مسلح، در افزایش ظرفیت باربری به اثبات رسیده است.میزان پیوستگی غلاف و ستون اولیه یکی از عوامل تاثیر گذار در رفتار و عملکرد ستون تقویت شده می باشد که اگر پیوستگی خوبی در سطح مشترک غلاف و ستون اولیه ایجاد گردد، رفتار ستون تقویت شده به رفتار یکپارچه تبدیل میگردد.در این مطالعه به بررسی روشهای مختلف اتصال بین ژاکت و بتن ستون مانند کاشت میلگرد در ستون، سندبلاست و مضرس کردن سطح بتن قدیم و... پرداخته و روش بهینه را پیدا می کند.